Max Graaf de Marchant et d’Ansembourg

In de portrettengalerij van de ‘gouverneurs’, commissarissen van de Koning/Koningin in de provincie Limburg, in het provinciehuis van de 19e en 20e eeuw ontbreekt er één: het portret van de man die tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog ruim drie en een half jaar ‘commissaris der provincie’ is geweest. Het is Max graaf de Marchant et d’Ansembourg, destijds eigenaar en bewoner van kasteel Amstenrade. Hij heeft een actieve bijdrage geleverd aan de nazificatie van het provinciale en lokale bestuur.

Paul Bronzwaer onderzocht archieven in Limburg, Den Haag en Amsterdam naar de politieke activiteiten van de ‘oorlogsgouverneur’ van Limburg. Dat mondde uit in een nauwgezet verslag van de politieke activiteiten van Max graaf de Marchant et d’Ansembourg. Zijn verslag is de eerste wetenschappelijke biografie over de graaf. Ze onderzoekt waarom deze man de keuze voor het nationaalsocialisme heeft gemaakt. Een keuze die ertoe leidde dat hij tijdens de bezetting met de bezetter zou collaboreren. Daarnaast wil dit onderzoek ook de mythische verhalen die over hem de ronde doen tot hun ware proporties terugbrengen. Omdat het familiearchief nog niet toegankelijk was voor dit onderzoek is ervoor gekozen om alleen de politieke loopbaan te analyseren en te beschrijven. Hoewel de biografie hierdoor enige beperkingen heeft, is uit het onderzoek in de openbare archieven toch een goed beeld van leven en werken te schetsen. De bestudeerde bronnen geven inzicht in de beweegredenen van de graaf waarom hij bewust voor het nationaalsocialisme heeft gekozen.